Mišljenje ponad granica | Univerzitet la Sapienza ugošćuje 25. Svjetski kongres filozofa (WCP)

Mišljenje ponad granica

Univerzitet la Sapienza ugošćuje 25. Svjetski kongres filozofa  (WCP), 1.-8. 8. 2024. u Rimu

Svjetski kongresi su najrelevantnija okupljanja učenjaka i intelektualne zajednice svake pete godine, svojevrsne filozofske olimpijade duha koje organizira FISP (Svjetska federacija filozofskih društava, iliti UN u filozofiji), uz naglasak da je ovaj koji je danas otpočeo sa registracijom svih učesnika in situ ili putem OWL uređaja diljem planeta stavio poseban naglasak na učešće mladih, studenata i istraživača, kao svoj prioritet, budući da na mladima svijet ostaje (https://wcprome2024.com/wp-content/uploads/2022/07/Text-first-Circular-REV-LS_01.pdf), a interaktivni program je već online: https://wcprome2024.com/italian-organizing-committee/.

Tim povodom je jutros profesor Nevad Kahteran, kao učesnik kongresa i redovni profesor FF UNSA, ali i predsjednik Internacionalnog društva u USA (skraćeno: CPWP, vidjeti: www.cpwponline.org) posjetio Rektorat la Sapienza Univerziteta i u ime aktualnog i novoizabranog rektora Univerziteta u Sarajevu, prof. dr. Rifata Škrijelja i prof. dr. Tarika Zaimovića, kao i svoje lično ime predao Monografiju Univerziteta u Sarajevu za rektoricu profesoricu Antonellu Polimeni, kao znak izražene želje dvaju univerzitetskih centara za nepretrgnutom saradnjom i sarađivačkom konverzacijom. Ovo napose jer je na ovom renomiranom univerzitetskom centru godinama predavao profesor Predrag Matvejević (1994.-2007.), pisac svjetski poznatog Mediteranskog brevijara (preveden u engleski kao Meditteranean: A Cultural Ladscape), ali i bivši rektor Univerziteta u Sarajevu prof. dr. Boris Tihi, koji je prije skoro četvrt stoljeća potpisao protokol o saradnji naših univerzitetskih centara. Kako je riječ o jednom od najvećih evropskih univerzitetskih centara centara, ufamo se i izgledno nadamo u nastavak ove vrijedne sarađivačke mreže koja nikako ne bi smjela ostati nepotpomognuta i skrajnuta postrance, jer je Bosna i Hercegovina bez imalo dvojbe i krzmanja dio mediteranskog bazena, a sam Matvejević je svojim djelom, za kojega ga je Umberto Eco sa preko 60 tada vodećih italijanskih mislitelja, ne bez dostatnog valjanog razloga predlagao za Nobelovu nagradu u književnosti, svoj Mostar i eo ipso Bosnu i Hercegovinu stavio u samu srčiku mediteranskog modela mišljenja, koji je oduvijek bio interkulturalnog i transkulturalnog karaktera. Takovrsne transkulturološke kompetencije su nam prijeko potrebite u prevladavanju etnonacionalističkih stupica u kojima se kao zarobljeno društvo vrtimo u krug preko tri decenije bezuspješno tražeći pribježište u mišljenju i djelovanju.

^{Rektorat Univerziteta la Sapienza u Rimu, Retoretto Building, 1. 8. 2024.}